Opracowanie i wdrożenie innowacyjnych zmian w technologii uprawy ozimych form pszenicy i rzepaku opartych na bakteriach promujących wzrost roślin

Istotne znaczenie w strukturze zasiewów w RP odgrywają pszenica i rzepak. W ostatnim roku uprawę pszenicy ozimej prowadzono na powierzchni ok. 2,29 mln ha, zaś rzepaku na areale przekraczającym milion ha. Ważnym czynnikiem decydującym o wielkości jak i jakości plonów tych gatunków jest nawożenie azotowe stosowane głównie w formie nawozów sztucznych, których powszechne użycie doprowadziło do niekorzystnych zmian w środowisku. Na terenie UE podejmowano już inicjatywy mające na celu redukcję zużycia azotu syntetycznego, m.in. poprzez dyrektywę azotanową z 1991 r. oraz Europejski Zielony Ład. Bardzo dobrym rozwiązaniem przyczyniającym się do ograniczenia tego problemu wydają się być bakterie promujące wzrost roślin, których upowszechnienie stosowania może doprowadzić do ograniczenia zużycia nawozów mineralnych. Oferta rynkowa takich preparatów mikrobiologicznych jest ograniczona a dostępny asortyment nie odpowiada na oczekiwania i potrzeby rolnictwa. W związku z tym grupa operacyjna PGPB zaproponowała przebadanie nowego elementu technologii w uprawach pszenicy i rzepaku, czyli konsorcjów bakteryjnych, które posiadają zdolność do wiązania azotu atmosferycznego, produkcji fitohormonu – kwasu indolilo-3-octowego (IAA) oraz ograniczania skutków stresów abiotycznych u roślin. Kompleksowe i synergiczne działanie bakterii doprowadzi do podniesienia jakości plonów i ograniczy zużycie nawożenia mineralnego azotem.

Ważnym aspektem ułatwiającym wprowadzenie innowacyjnej technologii uprawy ozimych form rzepaku i pszenicy, opartej na mikro-biotechnologicznym rozwiązaniu będzie bezpieczeństwo zastosowanego produktu dla środowiska przyrodniczego i jakości żywności. Główną przewagą zaproponowanego rozwiązania w uprawie wybranych roślin w stosunku do już istniejących i powszechnie stosowanych w gospodarstwach rolnych będących w grupie operacyjnej będzie przewidywana redukcja zużycia mineralnych nawozów azotowych o ok. 30% oraz prognozowana poprawa jakości plonów. Ponadto, z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, iż opracowana przez nas technologia uprawy rzepaku i pszenicy ozimej może zostać z powodzeniem wdrożona w każdym gospodarstwie będącym w naszej strefie klimatycznej. W przyszłości grupa operacyjna planuje również przeniesienie opracowanych w wyniku operacji rozwiązań na inne, ważne z punktu gospodarczego rośliny uprawne. Warto również wspomnieć, że dodatkowym aspektem ułatwiającym wdrożenie naszych rozwiązań jest wzrost cen nawozów mineralnych co zwiększa zainteresowanie ze strony praktyki rolniczej tego typu technologią, jak również są przepisy prawne wskazujące na ograniczenie ich zużycia na terenie UE, w tym cele Europejskiego Zielonego Ładu.